24-07-2013 Lunde (Telemark Kanaal)

Weer lekker op tijd opstaan. Alhoewel dat niet meevalt na al dat geproost gisteravond! Nog even servicen en het is toch al 11:00u als we vertrekken richting het Telemarken-kanaal. We zijn nog geen half uur onderweg als we net voorbij Kongsberg een mooie sluis zien. Vroeger werd deze gebruikt voor houttransport maar tegenwoordig wekken turbines er energie op. Het water gaat zo hard door een buis dat aan de andere kant een enorme draaikolk ontstaat. Water heeft hier echt 'the power'! Een rustig kabbelend riviertje tussen dennen en veel groen gaat aan de andere kant van de brug verder als een wildwaterbaan tussen de ruige grijze rotsen. Schitterend!

We rijden door richting Notodden en blijven daarna de 34 volgen tot aan Heddal. Daar staat een staafkerk, één van de weinige originele staafkerken die Noorwegen rijk is. We bewonderen in Heddal de grootste staafkerk van het land: vol houtsnijwerk en muurschilderingen. De kerk wordt nog steeds wekelijks gebruikt en er staat een hele oude aartsbisschops-stoel in. Helemaal uit (het juiste) hout gesneden. Persoonlijk had ik nog veel meer houtsnijwerk verwacht, maar ja, ik ben dan ook een 'timmermansdochter' :-). Maar indrukwekkend was het geheel wel!

Vanaf Notodden willen we richting Telemarkkanaal. Maar onze TomTom geeft ons de verkeerde afslag waardoor we een meer noordelijker rijden; het Seljordsvatnet. We volgen dus de E134 tot aan Selfjord (ipv tot aan Kviteseid) en eerlijk gezegd hebben we daar achteraf geen spijt van. Een smalle weg loopt langs het Seljordsvatnet met schitterende uitkijkjes en er schijnt zelfs een soort van 'Loch Ness Monster' in te huizen! 

We vergapen ons deze dag ook weer aan de wisselende landschappen. Want lief gaat zo snel naar ruig, dat is niet bij te houden! Achter elke bocht is het anders. De hele reis is ons dit al opgevallen en het land heeft ons nog geen moment verveeld. 

Tegen de avond komen we aan op Telemark Canalcamping in Lunde. Een splinternieuwe camping in aanbouw, vlak bij de Lunde-sluis en aan het water. We besluiten op deze camping twee nachtjes te blijven. De laatste twee nachten in dit schitterende land... Jeetje, onze vakantie is alweer bijna voorbij! 

We fietsen alvast een oriëntatierondje naar de Lundeslus. Prachtige oude en moderne technieken die daar samen komen. Voor de schepen is een sluis aangelegd die met de hand moet worden bediend. Het is één van de vele sluizen die het Telemarkkanaal kent. Iets verderop ligt een grote balg in het water waar het resterende water overheen dondert. De jeugd haalt er, in onze ogen, griezelige capriolen uit. 

Johan vist nog even en ineens ... zit de hengel vast. Hij krijgt er met geen mogelijkheid beweging in. Omdat het een zandgrond is zijn stenen uitgesloten. Zou het dan toch ....? Johan zegt dat de haak vlak bij vast ligt en gaat in zwembroek te water. Maar het wordt al gauw dieper en dieper. Uiteindelijk, net-niet-kopje-onder, lukt het hem om het aas op te tillen. Wat een gewicht hangt er aan! Dat is vast een hele grote! En inderdaad, het is een hele grote! Bijna een meter lang issie! Onvoorstelbaar! En het haakje zit precies... in het midden... van ... de stok! Smullen geblazen dus, dat wordt op een houtje bijten! Hilariteit alom. 
Maar, Johan laat zich niet kennen en gaat daarna gewoon verder met vissen. 
Hij vangt ........ niets.
:-)