17-07-2013 Tingvoll - Mysusæter

Iets te laat opgestaan, maar wat maakt het uit. We hebben vakantie. Wel willen we vandaag 270km rijden naar Otta. En het goede nieuws is: het is droog! Maar voor hoe lang... 
We rijden via Sunndalsøra naar Oppdal. Prachtige bergen, een mengelmoes van Zweden, Oostenrijk en Frankrijk. Dan weer bossen en dan weer een bochtige weg langs diepe kloven en rotswanden. O ja, met natuurlijk watervallen! Het is een lust voor het oog om het landschap telkens zo snel te zien wisselen. Soms hebben we de hele weg voor ons alleen. 
En dan, vanaf Oppdal, valt ons werkelijk de mond open. Deze enorme vlakte met weg E6 en die spoorlijn erdoor... Tot aan Dombås zitten we op het puntje van onze stoelen. We parkeren de camper nog even en zitten ons daar gewoon maar wat te vergapen aan dit ontzettend aparte landschap. Het glooit enigszins en de begroeiing is her en der laag waardoor we een mega-uitzicht hebben over deze onwerkelijke natuur. Kilometers lang op en top genieten...
Vanaf Dombås komt het Oostenrijk-gevoel terug. De lieflijke bergen en bovenal: er wonen weer mensen! De camping in Otta is oud en ligt vlak aan de grote straat. We trekken verder. 
Nu had Johan thuis al op een keer Mysusæter opgezocht. Dat leek hem wel een mooie plek, 'in the middle of nowhere'. Dus gaan we daar maar eens kijken. Het is droog en de temperatuur is geleidelijk met ruim 12gr opgelopen tot 23gr. Jeemug, het lijkt wel zomer :-) 
Op de kaart lijkt de weg naar Mysusæter een mooie rechte weg met slechts één bochtje. In werkelijkheid: een wirwar aan haarspeldbochten. We stijgen flink en de natuur wordt steeds mooier. Bordjes met 'pas op voor overstekende elanden'. Nou, komt u maar! Maar helaas, ze laten zich niet zien. Wel lopen er schapen links en rechts van de weg én midden op de weg. Een camping, ho maar! 
We parkeren onze camper aan een smal weggetje in een 'vast-en-zeker-voor-ons-gemaakte-inham'. Zo zonde dat we geen camouflagenet bij ons hebben...
We hebben uitzicht over een meertje. Af en toe tingelen de schaapsbelletjes en horen we bèèèh om de camper. Verder niets. Helemaal niets...
Johan gaat vissen maar hij vang niets. Helemaal niets.
Bij terugkomst maakt hij een heerlijk kampvuurtje. Wijntje erbij. Biertje erbij. Het ultieme genot na zo'n geweldige dag waarvan wij dachten alleen even wat kilometers naar droog en warmer weer te maken... 
Ik schrijf dit verhaal buiten bij het kampvuur. En we zitten voorlopig nog wel even buiten. :-)

(voor de foto's hebben we een betere verbinding nodig, die zullen we later toevoegen.)
jaaa, we hadden weer wifi en de foto's zijn toegevoegd (18-7-' 13)