13-07-2013 Geiranger

Om 9:30u rijden we weg van camping Melkevoll uit Brigsdal. Het is zwaar bewolkt en na een paar kilometer vallen de eerste druppels uit de grijze lucht. Tot aan Olden is het dezelfde weg terugrijden en van daar beginnen we met een, voor ons, nieuwe route. We rijden tot Stryn langs het fjord met opnieuw prachtige uitzichten. Af en toe is het even droog. dat geeft de burger moed.

Tot aan Lunde rijden we langs een rivier die zich dan eens breed laat uitwaaieren en zich dan weer smal tussen de rotsen door perst. Het blijft ons boeien. Daarna rijden we richting Eidal langs het Strynevatnet. Gewoonweg schitterend! Vanaf Skora begint de weg flink te stijgen. Haarspeldbocht na haarspeldbocht. Vanaf Nuken verlaten wij weg 15 en schieten de 258 op. Dit hadden andere reizigers ons geadviseerd want het zou zo'n bijzondere route zijn... In het begin weinig nieuws. Haarspeldbochten en adembenemende uitzichten. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is he? 

Maar toen... veranderde de vegetatie in rap tempo. Sneeuw op kale vlaktes, een hele aparte kleur groen en grijs. Helaas was het zwaar bewolkt en we reden daardoor in het begin in de wolken. Toch maar een koffiepauze ingelast. Af en toe trekken de wolken open en kunnen we ons vergapen aan deze onwerkelijke omgeving. En als we verder rijden trekt ineens de bewolking helemaal open! Het zonnetje laat zich zelfs nog heel even zien. Op dat moment verdwijnt het asfalt en rijden we ineens over een zanderig grindpad door dit vreemde landschap. Gewoonweg onbeschrijfbaar! We wanen ons echt even in een andere wereld. Het is een weg van 27km lang en elke kilometer hebben we ons vergaapt. 
Aan het einde van deze weg ligt bij Grotli nog een Duits vliegtuigwrak dat door de Noren is neergehaald. Na de nodige foto's rijden we weer via de 15 richting Geiranger. Het eerste stuk van de weg lijkt wel een autosnelweg. Verkeersborden met 'pas op voor overstekende elanden'.... Eenmaal op de 63 wordt het smaller en smaller. Goed vooruit blijven kijken want af en toe kunnen bussen en auto's elkaar niet passeren. De weg ligt als een onmogelijke spaghettisliert in de berg. Knap staaltje vakmanschap laten ze hier op het gebied van wegenbouw zien!

We komen om iets voor twee uur aan op camping Geiranger. Een straffe wind maar het is droog! De camping ligt aan de rand van het dorp dus we besluiten gelijk even rond te kijken. Opnieuw stofhappertjes in overvloed. Ook veel vesten, jassen, rendierhuiden en stickers... Juist...

Er liggen helaas geen grote cruise schepen. Wel staan er 15 grote bussen. Er wordt in de haven gewerkt aan de ankers voor de grote schepen. 
Tegen vijf uur trekt de bewolking verder open en zien we zelfs de blauwe lucht! 
En die elanden... tja, die zien we niet! (Grrrr... ik wil m'n tien Kronen terug! :-)) 
En Johan vist in het snelstromende bergwater op forellen... maar vangt ze niet. 
(Wini; hij eet het brood zelf op en vist met kunstaas! Haahaha)

Voor, tijdens en na het avondeten bekijken we de capriolen die de bemanning van de boot maakt die de ankers moeten laten zakken. Een heel spektakel en zelfs na vier uur ligt het anker nog niet op de bodem. 
Verder doen we weinig. 
Wat 'n heerlijkheid! 

Oeps. Gezien het feit dat we weinig hebben gedaan is dit toch wel een uitzonderlijk lang verslag geworden...
Foto's volgen later!